Mahmut Akman
İş ve Sosyal Güvenlik Danışmanı
9 Aralık 2019

4857 sayılı İş Kanunu’nun 56 ila 74’üncü maddeleri çerçevesinde;

İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinlerveya dinlenme ve hastalık izinleri yıllık izne mahsup edilemez.

• Yol ücretsiz izni:Yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları ve bu hususu belgelemeleri koşulu ile gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren toplam 4 güne kadar ücretsiz izin vermek zorundadır.
• Doğum sonrası ücretsiz izin: İsteği halinde kadın işçiye, 16 haftalık sürenin tamamlanmasından veya çoğul gebelik halinde 18 haftalık süreden sonra 6 aya kadar ücretsiz izin verilir. Bu süre, yıllık ücretli izin hakkının hesabında dikkate alınmaz.
• Sözleşmelerde belirtilen ücretsiz izin:

İşverenlerin, işçinin isteği dışında ve tek taraflı olarak ücretsiz izin kullandırması mümkün değildir.

İşverenlerin, işçiyi, isteği dışında, ücretsiz izne göndermesi, iş sözleşmesinin feshi anlamına geleceğinden ihbar ve kıdem tazminatı ödenmesi gerekecektir.

Ücretsiz izinli olunan süre, yıllık ücretli izne hak kazanmak için gerekli 1 yıllık çalışma süresinin hesabında nazara alınmaz (Yrg. 9. H.D., T.16.01.1996, E.95/24545, K.96/62).

İşverenin talebi ile işçiye dayatılmaya çalışılan ücretsiz iznin geçerli olmadığı, işverenin bu talebi yazılı olarak işçisine bildirmesi gerektiği, işçinin kabul etmemesi halinde ücretsiz izin olayının gerçekleşmeyeceğini yargı kararlarında görmekteyiz.