Mahmut Akman
İş ve Sosyal Güvenlik Danışmanı
15 Ekim 2021
Sirküler No: 530
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 26 Haziran 2020 tarihli kararında (Esas: 2016/18215 – Karar: 2020/6511) özetle aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının avans talebi karşılanmayınca iş akdini feshettiği anlaşılmakta olup Mahkemenin buna ilişkin kabulü yerindedir. Mahkemece işverenin geçerli bir neden göstermeden davacının avans talebini karşılamaması davacı bakımından haklı fesih nedeni kabul edilerek kıdem tazminatı talebi hüküm altına alınmış ise de; 4857 sayılı İş Kanunu’nun işçinin haklı nedenle derhal fesih hakkını düzenleyen 24. maddesinde işverenin işçiye avans vermemesi şeklinde bir sebep bulunmamaktadır. Taraflar arasında işverenin davacıya her istediğinde avans vereceğine yönelik bir sözleşme de mevcut değildir. Bu nedenlerle işçi tarafından yapılan fesih haklı nedene dayanmadığından kıdem tazminatı talebinin reddi yerine yasal olmayan gerekçe ile kabulü hatalıdır.
Bu kararda, işçinin talep etmiş olduğu avans işverenin yetkisinde olup, işçi ile yapılan sözleşme hükümleri doğrultusunda hareket edileceği vurgulanmıştır.