Evlilik Nedeniyle İş Sözleşmesinin Feshedilip Edilemeyeceği

Mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun yürürlükte bulunan 14’üncü maddesinin ikinci fıkrası hükmünce “kadın işçinin evlendiği tarihten itibaren 1 yıl içerisinde kendi isteği ile iş sözleşmesini sona erdirmesi” kıdem tazminatına hak kazanma halidir.

Bu düzenleme kuşkusuz aile birliğini koruma amacıyla getirilmiş olup, çalışma hayatının evlilikle birlikte gereği gibi yürütemeyeceği düşüncesinde olan kadına yasa ile tanınmış bir imkandır.  Bir işyerinde çalışmakta iken evlenen kadın, Yasa’nın tanıdığı imkandan yararlanarak kıdem tazminatını almak suretiyle ayrılmışsa, daha sonraki dönemlerde çalışma hakkını kaybettiğinden söz edilemez.

Önceki işinden ayrılan kadın, ayrılmasını hemen takiben çalışma hayatı ile evliliği öncesine göre daha kolaylıkla yürütebileceği yeni bir iş bularak çalışmasını da sürdürebilir. Evlilik nedeniyle ayrılan kadın işçi ikinci kez aynı işyerinde çalışmaya başlarsa, işe girdiği aynı işyerinde 1 yıl çalışmadan kıdem tazminatına hak kazanamaz.

İşçinin bu hakkını iyi niyet kurallarına uygun bir şekilde kullanmış olması gerekir. Kötü niyetli hallerde bu haktan yararlanması mümkün olamaz.  Kocasından boşanarak çok kısa süre sonra boşandığı kocası ile tekrar evlenen kadın işçinin kıdem tazminatı alması hakkın kötüye kullanılmasıdır. İşveren, hata sonucu ödediği bu miktarı geri isteyebilir. Evli olarak işe giren, çalışmasını bu medeni durum içerisinde sürdüren ve işten ayrılma (istifa) halinde kıdem ödencesi (tazminatı) alamayacağını bilen kişinin, danışıklı olarak kocasından boşanıp, kısa bir süre içinde aynı kişi ile evlendikten sonra işten ayrılmak suretiyle kıdem ödencesi istemesi objektif iyi niyet kuralları ile bağdaşamaz.

Kadın işçinin evlilik nedeniyle iş sözleşmesini feshedip ertesi gün başka bir işyerinde iş sözleşmesine istinaden çalışması kıdem tazminatı isteyebilmesine engel değildir.